طراح

شمس

توی سرزمین من ( بلوچستان ) نوزادایی که تازه متولد میشن رو میزارن توی شال ، وقتی هوا گرمه سایبون میشهواسمون ، وقتی سرده گرما میشه واسمون ، زیر اندازمون میشه ، بقچه مون میشه ، توش وسیله میزاریم برای جابجایی ( خودم توی کمپ هیزم جمع می کنم توی شالم ) سفره غذامون میشه ، مت یوگامون میشه ، از وسایل باارزشمون محافظت میکنه . یادمه پدر بزرگم یکی از شالاشو می پیچید دور اسلحش ، مادر بزرگم شالشو میپیچید دور چرخ خیاطیش ، و مادرم شال رو به عنوان زینت و زیبایی میندازه روی مبل ، این تو سرزمین من یه فرهنگ محسوب میشه، نوازنده ها سازاشون و می پیچن توی شالاشون و موقع اجرا میندازنش زیرشون ، منم تنبورم و لای شال می پیچم و بعد میزارمش توی کاورش . حتی صندلی هم می تونه بشه ، ( صندلی بلوچی ) روی زمین میشینیم زانوها را به سمت شکم جمع می کنیم شال را دور تا دور کمر و زانوهامون می‌پیچیم و محکم گره می‌زنیم . بعد بدن مون و توی شال رها می کنیم . این ها فقط چند تا از کاربردهای شال هستن. شال شمس سعی کرده که این دوست و همراه رو به زندگی شهری و معاصر بیاره.